เรื่องสั้น || 人形 นิงเกียว

人形 นิงเกียว

~ เธอรู้มั้ย ฉันคือคนที่นอนหลับตาลงไม่ได้

เธอรู้หรือเปล่า ฉันคือคนที่ฝันไม่ได้

แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ในอ้อมแขนของเธอ

เธอดูหลับลึกจังเลยนะ

เธอคงมีความฝันที่แสนสงบสุข

แต่ฉันยังคงตื่นอยู่ตลอดทั้งค่ำคืน

               ผมนั่งอยู่ตรงนี้ทุกวัน คืนแล้วคืนเล่า ไม่เคยไปไหน ไม่เคยคุยกับใคร ไม่อ่านหนังสือ  ไม่ออกไปเล่นกับใคร  มีแค่สองสิ่งที่ผมสามารถทำได้และทำได้ดีคือการได้ยินเสียงของทุกสิ่ง และการมองเห็น มองเพียงคนเดียวที่เข้าออกห้องนี้ตลอด

               ผมเห็นเขาทุกอย่าง กิจวัตรประจำวันที่ผมจำได้ขึ้นใจ การเข้านอนที่ไม่เคยตรงเวลาเลยสักครั้ง เกมเพลย์สุดโปรดที่เขาหยิบขึ้นมาเล่นบ่อยที่สุด ได้ยินเสียงทุกครั้งที่เขาพูดคุยกับใครสักคน แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย เพียงแค่รอคอยเขาอย่างสงบอยู่ตรงนี้

               “ว่าไงเจสซี่ วันนี้เป็นไงบ้าง” เขาหยิบตุ๊กตาคนมาหนึ่งตัว ที่ดูแล้วไม่น่าจะชื่อเจสซี่ได้ น่าจะชื่อแม็คเสียมากกว่า ก็ดูแล้วตุ๊กตาตัวนั้นท่าทางแข็งแรงขนาดนั้นนี่นา

               “แล้วนายล่ะแฟรงค์ วันนี้โอเคดีใช่มั้ย” เขาหยิบตุ๊กตาขึ้นมาอีกตัว แล้วเริ่มพูดคุยกับมันอีกครั้ง อีกครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า

               ตุ๊กตาตัวแล้ว...ตัวเล่า...ที่เขาหยิบยกขึ้นมาพูดคุยด้วย ถ้าแค่เขาหันมามองทางนี้อีกหน่อย เขาก็จะเห็นว่ามีผมอยู่ตรงนี้อีกตัว อยู่ตรงนี้ ที่นี่ เสมอมา

ตุ๊กตาที่เขาเคยชอบที่สุด

10 ปีก่อน  ร้านขายตุ๊กตา

               ภายในร้านขายตุ๊กตาแห่งนี้ ช่างเงียบเหงาเหลือเกิน ผมรู้ว่าช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงเทศกาลที่คนต้องออกมาจับจ่ายซื้อของฝากให้กับคนสำคัญ ทำให้ตุ๊กตาอย่างผมตอนนี้มีเพียงแค่เพื่อนตุ๊กตาตัวอื่นๆพูดคุยแก้เหงาด้วยกันเท่านั้น

กริ๊ง~ กริ๊ง~

               เสียงประตูดังขึ้น ผมรีบมองไปทางนั้นทันที ด้วยหวังว่าเค้าจะมาเล่นกับผมและรับผมไปอยู่ด้วย

               “ต้าร์เดินดูได้เลยลูก ว่าอยากได้ตัวไหน” หญิงสาวพูดกับเด็กชายคนหนึ่ง

               “ผมเลือกได้เลยใช่มั้ยครับ งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ” ว่าแล้วเด็กชายก็เดินไปทั่วร้านแห่งนี้เพื่อหาตุ๊กตาที่ตนเองถูกใจที่สุด

               “แม่ครับ! ผมตัดสินใจได้แล้วครับ ผมเลือกตัวนี้ครับ ตุ๊กตาไม้ตัวนี้” เด็กผู้ชายที่ชื่อต้าร์ชี้นิ้วมาที่ผม เยส!!! ผมได้แต่ร้องภายในใจ ในที่สุดผมก็มีเจ้าของแล้ว

               “ตัวนี้เหรอ แม่ว่ามันเก่าไปหน่อยนะ ลองเลือกตัวอื่นดูมั้ย”

               “ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมว่าตัวนี้แหละ ผมชอบตัวนี้” ทันใดนั้นเด็กผู้ชายก็หยิบผมขึ้นมากอดแนบกับหน้าอกของเขา “นะครับแม่ นะครับ ผมอยากได้ตัวนี้จริงๆนะครับ”

               “ก็ได้ แล้วแต่เราละกัน ไปจ่ายเงินกันเถอะ”

               “จากนี้ไปมาคุยด้วยกันทุกวันเลยนะ อืม...เกรย์ ต่อนี้ไปนายชื่อเกรย์ก็แล้วกันนะ มาคุยด้วยกันทุกวันเลยนะเกรย์ ฮิฮิ^^” และแล้วผมก็กลายเป็นตุ๊กตาที่มีเจ้าของสักที

               “เอ~~~ เหมือนลืมอะไรไปนะ” จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา ผมก็ได้แต่หวังว่าเขาจะนึกถึงตุ๊กตาตัวนี้ได้สักที

               “อืมมมม เก เก อ๋อ! นึกออกแล้ว เกรย์! ”  เยส! ในที่สุดเค้าก็นึกถึงผมออกสักที

               “เจอแล้ว อยู่ตรงนี้นี่เอง” เขาเดินมาหยุดตรงหน้าผม “ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ เกรย์”

อื้ม ไม่ได้คุยกันนานเลย นานมากจริงๆ

~ ฉันคือตุ๊กตาของเธอ

ยังคงเฝ้ารอคอยเธอ

ตุ๊กตาที่อยู่ตรงมุมห้อง

เฝ้ารอคอยเธออยู่เงียบๆ ~

PS. เรื่องนี้คือฟังเพลงของสาวๆเลิฟลิซ แล้วก็อย่างแต่งขึ้นมาเลยค่ะ แต่งไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ขอให้สนุกกับเรื่องนี้นะคะ

ที่มาของรูป : https://www.decoriq.com/product/british-soldier-wooden-doll/